می دانیم که پیری فرآیندی است که متوقف نمی شود و فقط با داشتن زندگی سالم و مراقبت های صحیح می توان دوران سالمندی را به دورانی لذت بخش و مطلوب و همراه با سلامت تبدیل نمود.

تاثیر و نقش سالمندان در خانواده، انکار ناپذیر است ، حضور یک سالمند فعال، متکی به خود و شاد در خانواده روابط عاطفی و  احساسی  بین اعضای خانواده را تقویت کرده و همواره به عنوان یک پناهگاه امن روانی عاطفی برای جوان ترها مطرح است و باعث ارتقاء سطح سلامت روان ، افزایش اعتماد به نفس و احساس امید و انگیزه در بین سایر اعضای خانواده شده و روابط بین فردی و اجتماعی را گسترده تر و موثر تر می کند.

در یک خانواده متعارف و متعادل، سالمندان نقش سرپرست یا راهنما را ایفا می کنند که کارشان ، هدایت و ارشاد و تنظیم سیاست کلی خانواده است. فرزندان از آنها پیروی کرده و شیوه زندگی را می آموزند.

جوانان برای برقراری ارتباطی شایسته و نیکو با سالمندان، باید با وظایف خود آشنا باشند و آنها را به بهترین شکل ممکن اجرا کنند. پذیرش و تحمل سالمندان، به ویژه پدر و مادر سالمند و حفظ و نگهداری آنها با صبر و بردباری از مهمترین ویژگیهای یک خانواده سالم و نرمال است، بهره مندی از تجربه های آنها و نیز مهرورزی و رفع مشکلات آنها، از جمله وظایفی است که جوانان در خصوص سالمندان بر عهده دارند تا بتوانند زندگی آینده خود را بر پایه مشارکت آن پیران فرزانه پی ریزی کنند و با استفاده از تجربه های ایشان، به آرامش و موفقیت در زندگی برسند.

از این رو آموزش احترام به سالمندان در تمامی دوره های آموزشی از پیش دبستانی گرفته تا تحصیلات عالی ضروری می باشد. هنگامی که رابطه محترمانه ای میان نسل جدید و قدیم برقرار می­شود، فرد سالخورده در خود احساس احترام و ارزشمندی می­کند و همین امر سبب می­شود که به اندوخته های گرانبهای خود افتخار کند و هراسی از گفتن تجربیات خود برای نسل جدید نداشته باشد. ایجاد فرصت برای بیان تجربیات و احساسات توسط سالمند در درون خانواده حس ارزشمندی و مفید بودن را در آنها افزایش داده و به ارتقاء سطح سلامت روانی آنها کمک میکند

آموزش سالمندان جهت انتقال تجربیاتشان به جامعه می تواند کاری ارزشمند محسوب گردد. آنان باید آموزش ببینند که چگونه تجربیات خود را به صورت طبقه بندی شده و قابل استفاده برای جوانان ارائه نمایند

از دیگر فواید برقراری ارتباط مستمر با سالمندان ،کمک به حفظ سلامت جسمی و روانی آنان است زیرا هنگامیکه سالمندی می­فهمد که مورد توجه قرار گرفته­ است و تجربیات او ارزشمند محسوب می شود، انگیزه بیشتری برای زندگی کردن و خدمت کردن بدست می­آورد و سبب می­شود او بزودی زمین­گیر نشده و فعالانه در عرصه اجتماع حضور یافته و سبب تسریع در روند رشد جامعه گردد.

خانواده مهم‌ترین و ارزشمندترین منبع حمایتی سالمندان محسوب می‌شود. اما تمامی حمایت‌ها، صرفا در مراقبت‌های پزشکی خلاصه نمی‌شود و بخش اعظم آن حمایت‌های اجتماعی را در بر می‌گیرد.

حمایت اجتماعی دارای 3 عنصر می باشد:

·                    حمایت عاطفی که فرد را متقاعد می‌سازد که دیگران او را دوست دارند

·                    حمایت احترام مدار که فرد قانع می‌شود دارای ارزش و حرمت است

·                    حمایت ارتباطی یا شبکه‌ای که فرد احساس تعلق به گروهی خاص از اجتماع دارد.

حمایت‌های اجتماعی از سالمندان به بهبودی بیماری جسمانی آنها و کاهش فشارهای روانی ناشی از دوره سالمندی منجر می‌شود. که البته حمایت‌ اجتماعی سالمند باید بر اساس احترام به حفظ استقلال او و حرمت نهادن به نیازهای روانشناختی، عاطفی و اجتماعی وی صورت گیرد.

آدمی به هر میزان که سالخورده­ تر می­شود، تصور روشن­تری از زندگی به دست می آورد؛ راه و روش زندگی را بهتر فرا گرفته و متوجه لغزش­ها و اشتباه هات گذشته می شود.

سالمندان، فکر و اندیشه­ای خاص دارند که ناشی از دیده­ها، شنیده­ها و تجربه­ هایی است که در طول مدت زندگی به دست آورده­ اند. برخی این اندیشه را در خود می­ پرورانند که به پختگی و کمال رسیده­ اند، اندیشمند و صاحب رأی­ اند و می­توانند الگوی دیگران باشند. و مورد شور و مشورت قرار می­گیرند.

سالمندان به خانواده خود کمک می کنند. بسیاری از سالمندان بجای اینکه از سوی کوچکترها حمایت مالی شوند، خانواده خود را مورد حمایت مالی و غیر مالی قرار می دهند و به این دلیل توان انجام این کارها را دارند که نسبت به گذشته احساس تندرستی، توانمندی و استقلال بیشتری کرده و برای 20 تا30 سال آینده خود برنامه ریزی می کنند.

سالمندان به ظاهر پیر و ناتوان شده اند و به عبارتی به مرحله باز نشستگی رسیده اند، اما واقعیت این است که این افراد، توانایی­­های بسیاری دارند که به تناسب سن و امکان می­توانند آنها را مورد استفاده و بهره برداری قرار دهند. بسیاری از این افراد برای نسل جوان افرادی مهم و قابل اعتمادند که می­توانند به تربیت جوانان پرداخته و مشکلات و مسائل آنان را حل کنند. سالمندان باتجربه ها و اندوخته­ هایی که دارند، قادرند اعضای خانواده و جامعه را در حل مشکلات یاری دهند و شادی و طراوت در زندگی به وجود آورند. تدابیری که سالمندان برای زندگی در پیش می­گیرند و تلاش هایی که در زندگی به کار می برند، بسیار مهم و ارزنده است. آنها مایه برکت هستند و اختلاف ها و درگیری هایی را که در محیط خانواده ها پدید می­ آید، کج روی­ها و انحراف­ هایی که در جامعه انسانی رخ می نماید و روابط تیره و نابه سامانی که در جامعه ها وجود دارد را با بیان و مراقبت خود از میان برده و به حل و رفع دشواری ها می­پردازند. سالمندان، راهنما و رهبر همه اند و نه تنها نسل جوان، که گاه میان همسالان نیز به رهبری آنها نیازمندند.