ارتباطات خطر و مشارکت اجتماعی RCCE

طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت ارتباطات خطر به تبادل اطلاعات، نظرات و تصمیمات اثربخش در زمان درست بین مردم، کارشناسان و مدیران است که یکی از اجزای مهم مدیریت بحران بوده و در مراحل کاهش آسیب، آمادگی، پاسخ و بازیابی یک فوریت سلامت عمومی برای دعوت به تصمیم گیری آگاهانه، تغییر رفتار مثبت و حفظ اعتماد به کار می رود. در مدل ادغام یافته ارائه شده توسط سازمان جهانی بهداشت،  نقشه ارتباطات خطر شامل 5 گام اساسی مشتمل بر سیستم ارتباطات خطر، هماهنگی داخلی و بین سازمانی، ارتباطات عمومی، مشارکت اجتماعی جامعه تحت تاثیر، رصد پویا و مدیریت شایعات است.

یکی از مهمترین اهداف ارتباطات خطر،  آگاهی بخشی است. این فرایند منجر به ارتقا سطح شناخت از خطرها و عملکرد مناسب برای کاهش مواجهه با مخاطره ها می شود. فعالیتهای آگاهی بخشی عمومی شامل اطلاعات عمومی، انتشار، آموزش، اطلاع رسانی دوسویه و تعاملی از طریق همه رسانه ها و شبکه های اطلاع رسانی کشور اعم از رادیو و تلویزیون، رسانه های چاپی، روزنامه های کثیرالانتشار، نشریات خبری، خبرگزاری ها، رسانه های دیجیتال و دیگر فناوری های نوین ارتباطی و اطلاع رسانی و همچنین ایجاد مراکز و شبکه های اطلاعاتی و فعالیتهای اجتماعی و مشارکتی است.