امیرالمؤمنین علیه ‏السلام به فرزند خود امام مجتبى علیه السلام مى‏فرمایند:

قلب کودک نورس همانند زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذرى است که در آن پاشیده شود. از این‏ رو در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آن‏ که دل تو سخت شود و اندیشه‏ات به چیز دیگرى مشغول گردد، تا به استقبال کارهایى بشتابى که صاحبان تجربه، زحمت آزمودن آن را کشیده‏ اند و تو را از تلاش و یافتن بى ‏نیاز ساخته‏ اند.

سال های ابتدای کودکی مهم ترین سال های حیات است و تجربیات این سال ها زیر بنای زندگی آینده هر انسانی خواهد بود. لذا اگر به نیازها و حیطه های تکاملی کودکان در طی این دوران پاسخ مناسبی داده شود، آنها سالم تر بوده، از قدرت تفکر و تعقل بیشتری برخوردار می گردند و مهارتهای عاطفی و اجتماعی بهتری خواهند داشت. تکامل ابتدای کودکی شامل حیطه های مختلفی از قبیل شناختی، تکلمی، احساسی، اجتماعی، جسمی،  روانی و معنوی می باشد که همگی قویا بر یادگیری ابتدایی و پایه ای فرد، موفقیت تحصیلی، خطر ابتلا به بیماری های جسمی و روانی، مشارکت اقتصادی، نقش اجتماعی شهروندی و سلامت او تاثیر به سزایی خواهند داشت.

  قدرت یادگیری کودک در سنین پیش از دبستان بسیار بالا و عمیق است. کودک در6 سالگی حدوداٌ 90 درصد رشد مغزی خود راپشت‌ سر گذاشته است؛ بنابراین هر چه از بدو تولد، از توانایی های مغز بیشتر استفاده نماید، اتصالات و سیناپس‌ها کامل‌تر و بیشتر رشد خواهند کرد و توان آموزشی او  افزایش خواهند یافت آیا به پتانسیل تکاملی کودک از بدو تولد اندیشیده‌ایم و بستر مناسبی برای رشد تکاملی او مهیا کرده‌ایم؟ البته رشد و پرورش کودک عرصه‌های متعدد به هم پیوسته‌ای چون رشد حسی حرکتی، شناختی و اجتماعی و هیجانی را دربرداردو توجه به تمام عرصه‌ها برای رسیدن به حداکثر توانمندی‌های بالقوه، حق اوست.

  در نخستین لحظات، ماه ها، و سالهای اول زندگی، هر لمس، حرکت، و ارتباط عاطفی در زندگی یک کودک، در مغز او به شکل انفجاری از فعالیت های الکتریکی و شیمیایی در می آید. زیرا دراین سنین میلیاردها سلول مغزی درحال سازمان دهی شبکه هایی با میلیاردها میلیارد سیناپس (‌روابط میان سلول های مغز) است.انواع تجربه ها بر چگونگی تکامل مغزهای جوان تاثیر می گذارند اما در این بین، هیچ چیز مهم تر از مراقبت و تغذیه مناسب در سال های نخست زندگی نیست.