انسانها خود زندگی خویش را میسازند و تصمیم گیری ابزاری است که اینکار را برای آنها انجام میدهد. اگرچه همه افراد تصمیم میگیرند ولی همیشه این تصمیم گیری ها هوشمندانه نیست. وقتی تصمیم گیری های غلط مربوط به مسایل کوچک و بیاهمیت است پیامدهای منفی آن نیز چندان جدی نیست، ولی وقتی مربوط به مسایل مهم زندگی است، پیامدهای ناخوشایند آن جدی بوده و گاه تا آخر عمر باقی میماند. در زیر مراحل سبک تصمیم گیری منطقی توضیح داده شده است:

1. مواجه شدن با موقعیت تصمیم گیری- برای تصمیم گیری منطقی ابتدا فرد باید بپذیرد که در یک موقعیت تصمیم گیری قرار دارد. اینکار مستلزم باز بودن به اطلاعات درونی و بیرونی است که به وی پیام میدهد که در موقعیت تصمیم گیری قرار دارد.

2. تعیین موقعیت تصمیم گیری- در این مرحله باید موقعیت تصمیم گیری به صورت روشن، دقیق و اختصاصی مشخص شود تا فرد به طور دقیق بداندکه قرار است در مورد چه موضوعی تصمیم بگیرد.

3. پیدا کردن گزینه های مختلف- در این مرحله فرد باید با استفاده از بارش فکری ایده ها و نیز مشورت با دیگران، گزینه های مختلفی را که در موقعیت تصمیم گیری وجود دارد، پیدا کند. نکته مهم در این مرحله، کمیت گزینه هاست و نه کیفیت آنها.

4. ارزیابی گزینه ها- در این مرحله گزینه های مختلف بر اساس پیامدهای احتمالی مثبت و منفی برای خود و دیگران ارزیابی میشوند. ملاک مثبت بودن پیامدها میتواند شامل هماهنگی با اهداف و ارزش ها، تأیید دیگران، پاداش های محسوس و رفاه و آسایش جسمی و روانی خود و دیگران باشد.

5. انتخاب بهترین گزینه- در این مرحله گزینه ای که بیشترین پیامدهای مثبت و کمترین پیامدهای منفی را دارد انتخاب میشود. نکته مهم در این قسمت این است که بهترین گزینه بر اساس جمع جبری ساده پیامدهای مثبت و منفی انجام نمیشود بلکه وزن یا ضریب مثبت یا منفی بودن هر پیامد است که باید مورد توجه قرار گیرد.

6. برنامه ریزی برای اجرای تصمیم- وقتی بهترین گزینه انتخاب شد باید یک نقشه عملی برای اجرای آن ریخته شود و در آن قدم به قدم مشخص شود که چه کارهایی در چه زمانی باید انجام شود.

7. اجرای تصمیم و ارزیابی آن–در این مرحله بر اساس برنامه ریزی انجام شده، تصمیم گرفته شده اجرا شده و سپس بر اساس پیامدهای واقعی آن مورد ارزیابی قرار میگیرد.

انتهای پیام/