روز جهانی هپاتیت در 28 جولای 2018 فرصتی است برای تقویت تمام تلاش ها برای اجرای اولویت جهانی بهداشت جهانی در زمینه هپاتیت ویروسی و کمک به دولتها در دستیابی به هدف نهایی یعنی برای از بین بردن هپاتیت.

هپاتیت ویروسی یک مشکل بزرگ بهداشت جهانی است و نیاز به پاسخ فوری دارد.کشور جمهوری اسلامی ایران همزمان با سایر کشورهای جهان مصمم شده تا بیماری هپاتیت را تا سال 2030 حذف نماید.

هپاتیت چیست؟

هپاتیت بیماری است که کبد را متورم کرده و فعالیت آن را مختل میکند .

این بیماری به علت های مختلفی ایجاد میشود و یکی از علت های آن ویروس ها میباشند که از بین آنها ویروس نوع بی و سی بیش از بقیه ویروسها از اهمیت برخوردار است. این دو نوع ویروس سهم قابل توجهی از مرگ و میر،ناتوانی،هزینه اقتصادی و اجتماعی را برای خانواده ها دارد.هر ساله حد اقل یک میلیون نفر در جهان در اثر هپاتیت های ویروسی می میرند.

پس از ورود ویروس به بدن علائم بیماری در برخی افراد چند هفته تا چند ماه بعد بروز میکند . ( بسته به نوع ویروس) علائمی همچون سرماخوردگی،بی اشتهایی،تهوع،تب،ضعف ،درد خفیف شکم،زردی و پر رنگ شدن ادرار و سفیدی چشم ودرد مفاصل برخی از نشانه های بیماری میبا شد. و این بیماری فقط باآزمایش خون قابل شناسایی میباشد.

آلودگی به ویروس به طور عمده در اثر تماس با خون و ترشحات بدن میباشد. ویروس هپاتیت بی در حرارت اتاق تا 6 ماه و در یک لیوان خشک تا 4 هفته زنده میماند ولی پس از جوشاندن به مدت 5 دقسقه از بین میرود. از راههای ورود ویروس به بدن موارد زیر را میتوان ذکر نمود.

1-  تزریق خون و فراورده های خونی آلوده

2- از طریق از طریق تماس جنسی محافظت نشده با فرد آلوده(هپاتیت سی از این راه کمتر منتقل میشود)

3- مادر مبتلا به نوزاد

4- استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل مسواک،ناخن گیر،تیغ مشترک،سرنگ مشترک و هرگونه وسیله ای که تماس خونی ایجاد کند.

5-     دریافت خدمات دندنپزشکی از مکانهای نامعتبر