امروز روز اندیشه در رفتار آدمی است. روز چرایی رفتار آدمی است.روز اندیشیدن به ذهن است. روز تفکر در روان است.روز به چالش کشیدن پیچیده ترین بعد انسان یعنی ذهن و روان انسان است.امروز روز نگاهی عمیق به بازیهای کودکانه است.روز سوال پرسیدن بابت چرایی رفتار خشن انسان است. روز تلاش برای به آرامش رساندن دو قلب شکسته است.امروز روز اتاقی ساکت و ساده با کاناپه ای است که هزاران نفر رنجهایی سخت زندگیشان را برآن اشک ریخته اند. اتاقی که امن و خلوت گاه فردی مهربان و پذیرنده است. کسی که فارغ از خود، به آرامش انسان می اندیشد.

امروز روز به چالش کشیدن رفتارهای دگم و آسیب زننده به حیات انسان است. روز تفکر در ماهیت و چیستی تفکر انسان است. امروز روز غمگین شدن ما از بابت دیدن آینده کودکی دست فروش است، روز نگاه رنج آور به بیماری اعتیاد است و دردهای بی کران آن. روز نگاهی تعمقی به رفتار رانندگی شهروندان است. روز قدم زدن بر پیاده رو های شهرمان و شمردن فیلترهای سیگار کف پیاده رو است. روز همدلی با گریه های زنی رنج کشیده از رفتارهای همسر آزار دهنده اش است. روز فریادهای بی صدای مصرف مخدر گل در مدارس راهنمایی است. روز دستهای خط خطی دخترکان دبیرستان است که هر آن به خودکشی می اندیشند. روز شمردن سیگارهای میلیونها زن سیگاری است که پنهان از چشم همسرانشان رنج را دود می کنند. روز فریادهای خشونت های خانگی است. امروز روز من و کاناپه ام و اتاقی ساکت و اشک های ریخته و و باز همدلی و تسکین. روز مهربانی حقیقی با انسان همانگونه که هست. روز خوشحالی از آرام شدن زوجی متعارض،..... 

از کجا بنویسم....

دنیای یک روانشناس دنیایی عمیقی است که فقط باید روانشناس باشی تا آن را بفهمی .شاید نوشتن متنی در خور این روز به درازای طول عمر اندیشه های یک روانشناس باشد.