آسم یک معضل بهداشتی برای کلیه جوامع اعم از توسعه یافته و در حال توسعه به شمار می رود. اگر بدانیم بر اساس آمارسازمان بهداشت جهانی بیش از 300 میلیون نفر ازمردم دنیا به بیماری آسم مبتلاهستند و جمعیت قابل توجهی از آنان را کودکان و نوجوانان تشکیل می دهند‌به اهمیت بیماری آسم بیشتر پی خواهیم برد. متاسفانه سهم بسیارزیادی از مراجعات بیماران و به ویژه کودکان به درمانگاهها ، بیمارستانها و مراکز فوریت های پزشکی ، غیبت از حضور فعالانه در محیط کار و تحصیل وکاهش فعالیتهای اجتماعی ، آموزش و اشتغال به این بیماری اختصاص دارد.آسم شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی و شایعترین علت بستری در بیمارستان ونیز شایعترین علت غیبت از مدرسه ، شناخته شده است. اگر چه آسم اغلب در سنین کودکی پدید می آید،  اما این بیماری همه رده های سنی از نژادهای مختلف و طبقات اقتصادی و اجتماعی را درگیر می کند. بر اساس گزارشات در دسترس شیوع آسم در سراسر دنیا روبه افزایش بوده و بویژه در جوامعی که سبک زندگی غربی را پیدا کرده و شهرنشین شده اند ، بیشتر دیده می شود پیش بینی می شود تا سال 2025، ‌100 میلیون بیمار آسمی به بیماران فعلی اضافه گردند. تحقیقات نشان می دهند که علاوه بر استعداد ژنتیکی ، تغییرات ایجاد شده درمحیط زندگی فرد شامل آلودگی های زیست محیطی ، تنوع بیماریهای عفونی به واسطه حضور درمهدکودک ها ، تغییرعادات رژیم غذایی ، سیستم های تهویه بسته محیط مسکونی و از همه مهمتر دود سیگار وسایر مواد دخانی در افزایش شیوع بیماری آسم موثر بوده اند. تشخیص ودرمان دیر هنگام ، غلط بودن یا ناقص ماندن درمان و عدم دسترسی به دارو، فقر فرهنگی و اقتصادی ،‌اختلالات روانی واجتماعی ،نوع رژیم غذایی،‌چاقی ، ‌استرس و هیجانات فردی ناشی از زندگی شهرنشینی نیز از عوامل موثرند. در بیشتر کشورها پزشکان عمومی به عنوان خط اول مراقبت بهداشتی ، مسئولیت درمان بسیاری از بیماریهای تنفسی و به ویژه آسم را برعهده دارند. به عنوان مثال درانگلستان 85 % بیماران آسمی توسط پزشکان عمومی درمان می شوند. در کشور ما نیز با توجه به وجود شبکه های بهداشتی درمانی، بستر مناسبی برای کنترل موثر این بیماری وجود دارد. برنامه کشوری پیشگیری و کنترل آسم با تکیه بر ظرفیت موجود و با هدف پیشگیری وکنترل این بیماری و کاهش عوارض ناشی از آن و بهبود کیفیت زندگی بیماران، برای ادغام در شبکه مراقبت های بهداشتی اولیه کشور طراحی گردیده است.