بسم الله الرحمن الرحیم

الم(1)                                              

بنام خداوند بخشنده مهربان

درآغاز بیست و نه سوره از سوره هاى قرآن با حروف مقطعه برخوردمى کنیم و چنانکه از نامش پیدا است این حروف حروفى بریده از هم به نظر مى رسد، وکلمه و مفهومى را ظاهرا نمى سازد.کتاب با عظمتى است که شاءن حروف اشاره به این است که این کتاب آسمانى با آن عظمت و اهمیت تمام سخنوران  عرب و غیر عرب را متحیر ساخته و دانشمندان را از معارضه با آن عاجز نموده است ، از نمونه همین حروفى است که در اختیار همگان قرار دارد در عین اینکه قرآن از همان حروف الف باء و کلمات معمولى ترکیب یافته ، به قدرى کلمات آن موزون است و معانى بزرگى دربر دارد، که در اعماق دل و جان انسان نفوذ مى کند، روح را مملو از اعجاب و تحسین می سازد، و افکار و عقول را در برابر خود وادار به تعظیم مى نماید، جمله بندیهاى مرتب و کلمات آن در بلندترین پایه قرار گرفته و معانى بلند را در قالب زیباترین الفاظ میریزد که همانند و نظیر ندارد.

فصاحت و بلاغت قرآن بر کسى پوشیده نیست ، این گفته صرفا ادعا نمى باشد زیرا آفریدگار جهان همان کسى که این کتاب را بر پیامبر نازل کرده و همه انسانها را دعوت به مقابله به مثل نموده است و از آنها خواسته که همانند آن ،یا لااقل یک سوره مثل آنرا بیاورند، او دعوت نموده است که عموم جهانیان (جن و انس)با همکارى و هم فکرى اگر مى توانند مانند آنرا بیاورند اما همه عاجز و ناتوان ماندند، و این نشان مى دهد که مولود فکر آدمى نیست.وهمینکه آدمی از همین حروف مقطعه بفهمد که این آیات مولود فکر بشر نیست و در پس ظاهر آن غیبی وماوراء بشر وجود دارد و ایمان به آن داشته باشد بسیاری از مشکلات روحی وروانی و اجتماعی و معنوی او برطرف میگردد وسعی میکند متصل به مبداء هستی گردد و روش اتصال او به مبداء هم همین آیات است که میتواند منشاء فیض و کمال گردد واز آسیبهای روحی و روانی واجتماعی در امان گردد و سلامتی معنوی خود را تامین نماید.

نکته دیگرى که این نظریه را درباره معنى حروف مقطعه قرآن تائید مى کند این است که در 24 مورد از آغاز سوره هائى که با این حروف شروع شده است ، بلافاصله سخن از قرآن و عظمت آن به میان آمده ، این خود نشان مى دهد که ارتباطى میان این دو، (حروف مقطعه و عظمت قرآن ) موجود است

ذلک الکتب لا ریب فیه هدى للمتقین(2)

این کتاب که هیچ ابهام و تردیدی در آن نیست راهنمای متقین و پرهیزگاران است.

شک و تردید یکی از بیماریهایی است که میتواند مداوم انسانها را درگیر کند و باعث مشکلات دیگر اجتماعی از قبیل غیبت و اتهام و درگیریها بین افراد و اجتماع گردد ورد ابهام و تردید در این کتاب خود نشانه ایی از سلامت است و بعلاوه اینکه بعد از این رفع ابهام و تردید، هدایت و راهنما آمده است که باعث می شود انسان در مسیر واقعی زندگی و سلامتی قرار گیرد و این هدایت و پیروی از این کتاب و کسانی که از ان استفاده میکنند پرهیز گار میشوند که خود پرهیزگار بودن نیز پیشگیری کننده است از بسیا ری از مشکلات اجتماعی یعنی انسانها هدایت میشوند تا جامعه ای سالم داشته باشند که درقران 287 آیه در خصوص هدایت آمده است.

الذین یؤ منون بالغیب و یقیمون الصلوة و مما رزقنهم ینفقون((3                                  

)پرهیزکاران ) آنها هستند که به غیب)آنچه از حس پوشیده و پنهان است ) ایمان مى آورند، و نماز را بر پا مى دارند و از تمام نعمتها و مواهبى که به آنها روزى داده ایم انفاق مى کنند.



آثار تقوا درروح و جسم انسان:

نخست مى گوید: آنها کسانى هستند که ایمان به غیب دارند)الذین یؤ منون بالغیب(.

)غیب وشهود(دو نقطه مقابل یکدیگرند، عالم شهودعالم محسوسات است ، و جهان غیب ، ماوراء حس ، زیرا غیب در اصل به معنى چیزى است که پوشیده و پنهان است و چون عالم ماوراء محسوسات از حس ما پوشیده است به آن غیب گفته مى شود، در قرآن کریم مى خوانیم عالم الغیب و الشهادة هو الرحمن الرحیم)خداوندى که به غیب و شهود، پنهان و آشکار دانااست و او است خداوند بخشنده و رحیم)(حشر22(.

ایمان به غیب درست نخستین نقطه اى است که مؤ منان را از غیر آنها جدا می سازد و پیروان ادیان آسمانى را در برابر منکران خدا و وحى و قیامت قرار مى دهد و به همین دلیل نخستین ویژگى پرهیزکاران ایمان به غیب ذکر شده است.

مؤ منان مرز جهان ماده را شکافته ، و خویش را از چهار دیوارى آن گذرانده اند، آنها با این دید وسیع با جهان فوق العاده بزرگترى ارتباط دارند در حالى که مخالفان آنها اصرار دارند انسان را همچون حیوانات در چهار دیوارى جهان ماده محدود کنند، و این سیر قهقرائى را تمدن و پیشرفت و ترقى نام مى نهند!

در مقایسه)درک و دید(این دو،به اینجا مى رسیم که)مؤ منان به غیب(عقیده دارند جهان هستى از آنچه ما با حس خود درکمى کنیم بسیار بزرگتر و وسیعتر است ، سازنده این عالم آفرینش ، علم و قدرتى بی انتها، و عظمت و ادراکى بى نهایت دارد، او ازلى و ابدى است . و عالم را طبق یک نقشه بسیار حساب شده و دقیق پى ریزى کرده ، در جهان انسانها، روح انسانى فاصله زیادى آنان و حیوانات ایجاد کرده ، مرگ به معنى فنا و نابودى نیست ، بلکه یکى از مراحل تکاملی انسان و دریچه اى است به جهان وسیعتر و پهناورتر.

در حالى که یک فرد مادى معتقد است جهان هستى محدود است به آنچه ما مى بینیم و علوم طبیعى براى ما ثابت کرده است : قوانین طبیعت یک سلسله قوانین جبرى است که بدون هیچگونه نقشه و برنامه اى پدید آورنده این جهان است ، نیروى خلاقه عالم حتى به اندازه یک کودک خردسال هم عقل و شعور ندارد، بشر جزئى از طبیعت است و پس از مرگ همه چیز پایان مى گیرد، بدن او متلاشى مى گردد، و اجزاى آن بار دیگر به مواد طبیعى مى پیوندند، بقائى براى انسان نیست و میان او و حیوان چندان فاصله اى وجود ندارد.

آیا این دو انسان با این دو طرز تفکر با هم قابل مقایسه اند ؟! آیا خط سیر زندگى و رفتار آنها در اجتماع یکسان است.

اولى نمى تواند از حق و عدالت و خیر خواهى و کمک به دیگران صرف نظر کند، و دومى دلیلى براى هیچگونه از این امور نمى بیند، مگر آنچه در زندگى مادى او براى امروز یا فردا اثر داشته باشد، به همین دلیل در دنیاى مؤ منان راستین برادرى است وتفاهم ، پاکى است و تعاون ،در حالى که در دنیایى که ما دیگرى بر آن حکومت مى کند،استعمار است و استثمار، و خونریزى است و غارت و چپاول ، و اگر مى بینیم قرآن نقطه شروع تقوى را در آیات فوق ، ایمان به غیب دانسته دلیلش همین است.و در اینجاست که مشخص میگرد که در جامعه ای که در آن ایمان به غیب باشد و نماز بر پا داشته شود و انفاق شود در آن تفاهم است و برادری و پاکی و همکاری که همه اینها نشانه سالم بودن آن جامعه ازبعدهای روحی ،روانی ،اجتماعی ومعنوی می باشد.

ایمان به غیب و اتصال به آن همراه است با آرامش واطمینلان داشتن ازاینکه این دنیا لهو ولعب آفریده نشده و در نهایت هدفمند است واین هدفمندی باعث شور و نشاط در انسان می شود که نشانه سلامتی روانی فرد می باشد.خواندن نماز نشانه ایمان به غیب و هدف غایی آفرینش میباشد که ظهور ایمان به غیب است و تکمیل آرامش حاصل شده ایمان به غیب.انفاق کردن نشانه عدم دلبستگی به مادیات و این دنیامی باشد و یکی دیگر از نشانه های عالم غیب است و انفاق کردن قبول کردن عالم غیب به صورت عملی است یعنی تبدیل و تغییر رفتار از آگاهی و نگرش به عمل میباشد. انفاق کردن باعث رضایتبخشی برای فرد انفاق کننده است که باعث سلامتی فرد و رفع مشکلات اجتماعی از جمله فقر ومشکلات وابسته به آن میشود.

دراین آیه آمده است آنچه که ما روزی آنها کردیم که این خود نشان دهنده این است که روزی افراد در دست خداوند است و بیماری حرص و طمع که گریبان گیر بسیاری از افراد جامعه گردیده بی دلیل بوده و روزی دهنده باتوجه به مقتضیات افراد و حکمت خودش میزان روزی افراد راتعیین میکند.

و الذین یؤمنون بما انزل الیک و ما انزل من قبلک و بالاخرة هم یوقنون(4)

آنها به آنچه برتو نازل شده و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین نازل گردیده ) ایمان مى آورند، و به رستاخیز یقین دارند.

نازل شدن آیات قرانی از طرف خداوند و اتصال به عالم غیب و عدم وابستگی به این دنیا مایه آرامش است و یقین داشتن به آخرت و حساب داشتن و بیهوده نبودن مسائل دنیوی نیز پیش گیری کننده بسیاری از مشکلات این دنیا میباشد که باعث سلامت روانی واجتماعی میگردد.

اولئک على هدىمن ربهم و اولئک هم المفلحون((5آنان که را ه خداوند را انتخاب کرده ، و آنها رستگارانند.

راه هدایت پیروی از آیات قبلی است که این هدایت باعث زندگی سالم همرا باسلامتی میباشد رستگار بودن نیز شزط آن است که در راه هدایت قرار گیرند و این رستگار بودن آرزوی همه انسانها است و پیروی از این آیات باعث رستگاری میگردد و راه رستگار شدن انجام امور آیات فوق الذکر است که همگی چنانچه اشاره شد باعث سلامتی روانی و اجتماعی  ومعنوی است.